Wat doe ik hier zoal?

Voor de mensen die zich afvragen of stage in India gelijk is aan vakantie, dit is dus niet zo! We moeten misschien niet zo heel veel uren kloppen, maar de uren die we doen zijn wel echt intensief, aangezien we letterlijk met handen en voeten Engels proberen bij te brengen aan de leerlingen.

Hoe ziet mijn dag eruit:

8h	opstaan en douchke. Dat lees je goed pa, elke dag douchen!
8h45	Gaan eten bij Nohan. Wat staat er op het menu 's morgens: toastbrood, confituur, choco, chocomelk, koffie, soms cornflakes, fruit, ... Westers, maar voor 's morgens is dit ideaal. Het kan als eens gebeuren dat leerlingen van de nabije school om een handtekening of foto komen vragen, maar dit was vooral in het begin.
10h30	Prayer time op school. De leerlingen zingen het nationaal volkslied, het Kannada state song, en er is ook tijd voor mededelingen.
10h40	Begin van de lessen. Elke les duurt 40 minuten, maar hier steekt dat precies niet zo nauw...
13h30	lunch: de leerlingen krijgen elke dag hetzelfde eten, rijst, sambar en curd, soort yoghurtsaus. Ik eet mee met de leerkrachten, die delen hun eten smiddags. Dit is ook vooral rijst, chapati, groenten en curd.
14h10	lessen tot 17h, maar ik ga meestal tegen 15h naar huis
16h	Als ik thuiskom rust ik eerst wat, beetje zonnen op het dak, mij wat bezighouden op mijn pc, ... Daarna begin ik lessen voor te bereiden voor de volgende dag.
19h30	Dinner bij Nohan, met ons 5. De kaart is redelijk uitgebreid, maar meestal komt het op hetzelfde neer: een of andere rijstbereiding, brood (Naan, parotha, roti, ...), Paneer (kaasblokjes met groeten in een sausje) en een currybereiding. Bij Nohan serveren ze geen vlees, en eigenlijk zijn de meeste indiers vegetarisch. Vlees missen we hier wel niet, want het eten is echt superlekker! (beter dan thuis vind ik persoonlijk)

Op donderdag geven we aan de mentoren van Sikshana een English communication workshop. Wel tof om eens een publiek te hebben die u toch iets of wat kan verstaan, maar giecheltrutten! Erger dan een klas pubers!

Weetjes:

• Lijfstraffen zijn hier nog dagelijkse kost. Als de leerlingen niet luisteren, ... Haal de leerkracht of headmaster de stok boven en slaat die op de handen. Soms moet het hoofd of het achterste er ook aan geloven. Is de stok niet binnen handbereik, dan volstaat een oorveeg of eens trekken aan de vlechten ook. Vrij confronterend.
• wij worden hier nog altijd bekeken als fotomodellen/filmsterren. Hoe dat mensen u zo onsubtiel kunnen aangapen, echt nie normaal.

Vanavond vertrekken we op een minitripje, voor Blijde haar verjaardag. De bestemming is nog een complete verrassing, dus ik kan er nu nog niets over zeggen :-)